Ze is een kind van het digitale tijdperk. Maar fotograferen doet Nina Musholt (24) analoog. Met haar zestig jaar oude Rolleiflex-camera, gekocht in een tweedehandswinkel in Enschede, won ze de Duitse Jeugd Fotografie Prijs. “De magie van het vak is verdwenen.”
Bron: Tubantia. Tekst: Herman Haverkate
Musholt, vierdejaarsstudent bij de AKI in Enschede, was één van de vijf duizend deelnemers aan de prestigieuze fotowedstrijd. Samen met de foto’s van de andere prijswinnaars is haar werk tot en met 26 november onder de titel Mein Deutschland te zien in het Deutsches Historisches Museum in Berlijn. “Veel winnaars zijn later beroemde fotografen geworden. Al in maart heb ik mijn foto’s ingestuurd. Ik was al bijna vergeten dat ik had meegedaan. En dan opeens hoor je dat je tot de winnaars behoort. Ik had het nooit verwacht, maar ik zie het toch als een stimulans om door te gaan.”
Fotografie beheerst al heel lang haar leven. Een digitale compactcamera, gekregen voor haar veertiende verjaardag, betekende de opmaat naar een serieuze opleiding als fotograaf. “Ik was er altijd mee bezig, had de camera ook altijd bij me.” Onvrede met de digitale fotografie zette haar in het tweede jaar van de AKI op het spoor van de ouderwetse camera’s, de donkere kamer en de geur van fixeer. Ik wil het niet romantiseren, maar een foto gemaakt met een analoge camera is iets heel anders. Zo’n beeld heeft waarde. In het digitale tijdperk zijn we dat volledig kwijtgeraakt. We fotograferen maar door. Elk beeld is er eentje in een eindeloze stroom. Een foto heeft geen enkele betekenis meer. Als je als fotograaf nog iets wilt, dan zul je je moeten onderscheiden.”
Kunstenaar Musholt, geboren in het Duitse dorpje Gescher (bij Winterswijk), ziet zichzelf op de eerste plaats als kunstenaar. De camera is haar penseel. Ze maakt er foto’s mee die alleen al door hun vierkante formaat en het bewuste gebruik van zwart-wit de aandacht trekken. “Ik wil geen plaatjes schieten of documentaires maken. Mijn werk gaat over vorm, over de verhouding tussen mens en natuur en heimwee naar een verloren paradijs.” De tuin achter haar geboortehuis is al ruim een jaar haar thema. Ze dwaalt er in de weekenden met haar Rolleiflex rond en ensceneert er situaties met haar familieleden als model. “Het mooie van die camera is dat de zoeker aan de bovenkant zit. Je kijkt ervan bovenaf in. Vierkant schermpje, letterlijk een venster op de wereld. Alleen al door de vorm ga je op een hele andere manier naar de werkelijkheid kijken.” Fotoserie De fotoserie met de titel Gardening beslaat al honderden foto’s. Musholt ziet ze als het begin van een toekomstig leven als kunstenaar/fotograaf. “Ik wil door in dit vak. En ook in Nederland, al kost me dat veel meer geld. In Duitsland is alles veel schoolser, ook de fotografie. Die is op dit moment heel documentair. Superstrak, technisch perfect, maar voor mij compleet zielloos. Geef mij maar de ouderwetse foto’s, inclusief de fouten die daarbij horen. Een wereld die verre van perfect is, maar die je wel altijd dwingt tot echte creativiteit.”
– – –
Preisträgerin beim Deutschen Jugendfotopreis 2015: Algemeine Zeitung
Blogspot: Nina Musholt
